Spaghettiroads, botervliegen, B. pangang, The End.

Hee allemaal,

Inmiddels zijn we een paar dagen thuis. Na onze geweldige dag tour naar Green Island hebben we zaterdag onze koffers ingepakt. We zijn nog naar het winkelcentrum gefietst. Wat was dat grappig zeg. In Australië is het verplicht om met een helm op te fietsen. Daarnaast zijn er geen fietspaden, gelukkig waren de fietsen goed te doen, maar we zagen er niet uit! Ook heb ik met ongeveer 50 lege flessen (misschien wat overdreven) lopen zeulen. Lege bierflesjes, pimm’s en cola flessen. Er stond toch echt op de flessen dat er statiegeld op stond, daarom heb ik ze opgespaard. Echter blijkt dat je niet overal in Australië statiegeld op flessen krijgt. Dus konden we alles weggooien. Je had de gezichten de medewerkers moeten zien; kwamen wij aan met tassen vol lege flessen! De jonge meiden wisten niet waar we het over hadden, oudere winkelaars wisten wel wat we bedoelden maar konden ons ook vertellen dat dat in Cairns niet gebeurd.
Zondag zijn we met de taxi naar het vliegveld gegaan, hier ging het allemaal vlot. Ik viel met mijn neus in de boter; ik mocht door de full-body-scan en er ging nog even een drugs detector over mijn spullen heen; gelukkig helemaal clean ;). We hebben het overige geld omgeruild naar Hong Kong Dollar en mochten erna meteen boarden.
De vlucht duurde ruim 9 uur, was goed te doen, het was de bedoeling dat we wakker bleven aangezien we om 13.00uur plaatselijke tijd vlogen en om 18.00uur plaatselijke tijd in Hong Kong aan zouden komen. Bij aankomst hadden we vlot de weg gevonden (toch wel handig als je onlangs nog in Hong Kong bent geweest;)).
In Hong Kong weer naar het hotel, hier heeft Remco via Facetime nog de eerste helft van de voetbal gekeken, hierna zijn we nog even naar het winkelcentrum beneden het hotel geweest. Het hotel was wederom goed; we zaten dit keer niet op de 21e maar op de 28e verdieping, een verdieping waar je alleen maar kwam als je je pasje in de lift scande. Muziek in de gang, heerlijk luxe toch?
De volgende dag hebben we besloten met de shuttlebus naar de city te gaan, vorige keer zijn we met de metro naar de city gegaan, maar dan zie je weinig van Hong Kong zelf. Daarnaast was de shuttle gratis, dus waren we helemaal content.
We hebben rondgewandeld, gewinkeld, ingecheckt bij het vliegveld, nog meer gewinkeld en nog meer rondgewandeld. Uiteindelijk hebben we aan de andere kant van de city naar de city gekeken toen het donker werd (snap je het nog? Zie foto’s ;)). Om 21.00uur zijn we naar het vliegveld gebracht, nadat we wat wijntjes hebben gedronken bij het hotel hebben we dat ook gedaan bij het vliegveld. Weer wat gewinkeld en uiteindelijk maar bij de gate zitten wachten tot we eindelijk mochten boarden.
Deze vlucht duurde maar liefst 12 ½ uur! Lang maar wel te doen. Remco zei op een gegeven moment heel blij; Wauw we hebben nog maar 5 uur te gaan! (en ik dacht; dat duurt nog lang! Maar hij vond dat we over de helft van de vlucht te gaan, haha!). Toen we dan ook eindelijk aankwamen waren we heel blij dat we er waren, maar we waren ook klaar met vliegen; ik heb niet heel veel maar toch wel last van mijn oren gehad, Remco heeft last van bloedneuzen gehad, tja je moet toch iets te zeuren houden ;).
Vlug alles pakken en zo snel mogelijk naar de bagageband, vlak voor de douane kwam ik erachter dat ik mijn telefoon in het vliegtuig vergeten was; alles vlug pakken was me aardig goed afgegaan, ben alleen onder het beeldscherm van het vliegtuig mijn telefoon vergeten, stom! =( Vliegtuig was helaas al dicht, dus moet nog maar hopen dat de telefoon terugkomt ;)
Nadat we de koffers hadden gevonden en samen blij besloten hadden dat we toch geluk hebben gehad met de koffers die we niet kwijt geraakt zijn konden we eindelijk door de deuren. Rob, Monica, de Vaat en de Mutti stonden ons op te wachten, met jawel; een geweldig spandoek! Een knuffel en een kus en lekker naar de auto’s toe om naar Deventer te rijden. Man, man, man, wat is het koud hier zeg. Bah! Gelukkig had de Mutti voor mij mijn UGG’s meegenomen (ik kwam op mijn slippers aan, aangezien mijn enige dichte schoenen die ik had meegenomen had gedoneerd aan de natie Australië.
In Deventer hebben we ’s avonds met zijn allen een glas champagne gedronken, broodje kroketten, haring, kaas en worst gegeten en gezellig bijgepraat. Souvenirs zijn uitgedeeld en gelukkig was iedereen blij.

Het was heerlijk om iedereen weer te zien, te knuffelen en te spreken. En o, wat hebben wij een geweldige tijd gehad. Tijd met familie in Sydney was onvergetelijk, kletsen met iedereen, lekker buiten, in het zwembad of aan het strand. Lachen om Nederlandse of Engelse rare woorden (peanutbutter/pindaboter? Butterfly/botervlieg? Spaghettiroad/knooppunt? En ga zo maar door). Opera House tour, Harbour Bridge Climb, daarna Uluru, Kata Tjuta, fietsen in Cairns, zeeschildpadden, Great Barrier Reef, Kuranda. En nog veel meer momenten.

Familie in Australië; heel erg bedankt voor alles; we hebben ons enorm welkom gevoeld!!
Volgers van waarbenjij.nu; bedankt voor het lezen!
Wij vonden het leuk de verhalen te delen en nog leuker om de reacties te lezen! We hebben de meest geweldige tijd ooit gehad.

Liefs, cheers, c u,

Remco en Marley.
Xoxo.