You’ll have to live first in life

Hee allemaal,

Nog steeds leuk dat jullie ons volgen!
Hoe gaat het hier? Goed, het weer is lekker, iedereen is vriendelijk en we doen en zien geweldige dingen. We worden ook al aardig bruin dus dat is ook mooi. Ik heb vandaag wat spierpijn, maar dat komt door de trip die we gisteren hebben gemaakt. Maar laat ik beginnen bij het begin.

We zijn woensdag wezen winkelen op George Street, dé winkelstraat in Sydney. Naast George street, ligt Pitt street, York street en Elizabeth street. We hebben heerlijk rondgewandeld, winkels in- en uitgelopen en we hebben flink de toerist uitgehangen. Woensdag avond hebben we BBQ gegeten, samen met Leo, Cathy en Maddie. Gepofte aardappel met zure room blijkt erg lekker te zijn! Heb ook nog wat recepten van Maddie gekregen voor marinades, dus dat gaan we zodra we terug zijn in Nederland uitproberen!

Donderdag zijn we in de ochtend weer naar de city geweest. Dit keer naar de UGG store, Apple store en naar nog wat specifieke winkels. Wederom erg leuk. In de middag hebben we geluncht met Jacob en Cara. Het was erg gezellig en leuk om Cara weer te zien (Cara was rond Juli in Nederland samen met Jacob op Eurotrip). Hierna hadden we het zo warm dat we bij Roz het zwembad in zijn gedoken, heerlijk dat je gewoon een zwembad in de tuin hebt!
In de avond zijn de naar de bioscoop geweest, Cold Class nog wel. Dit houdt in dat je in luxe stoelen zit, je avondeten wordt geserveerd en je eigenlijk als een prins(es) wordt behandeld. Remco vond het geweldig!

Gisteren hadden we een drukke dag. We zijn rond 8uur opgehaald door Erik, Linda, Karl en Jacob. We zijn doorgereden naar Katoomba, daar zijn de Blue Mountains en de Three Sisters. De Blue Mountains heeft zijn naam verkregen door de eucalyptusbomen. Deze zijn giftig; tevens komt er een soort blauwige gloed vanaf, daarom ziet het National Park er ook een beetje blauw uit, vandaar de naam de Blue Mountains. We hebben eerst op het panoramadeck foto’s gemaakt waarna we aan een wandeling zijn begonnen. We zijn bergafwaarts richting de Three Sisters gelopen via de Giant Stairs. Hierna zijn we nog verder het park in gelopen. We hebben zo’n 6 km afgelegd voor we bij een trein aankwamen die ons weer naar boven zou brengen. Deze trein was een ramp! Ik dacht dat hij een beetje stijl ging, maar we zaten letterlijk met ons gezicht naar beneden, 52 graden! Dit blijkt de steilste passagierstrein van de wereld te zijn. Wat je kon doen, was met je knieën tegen een zwarte band aanleunen. Maar ja, omdat ik zo klein ben, kon ik daar natuurlijk niet bij. Ik heb het uitgegild. Ik moest zo hard lachen dat de tranen over mijn wangen rolden. Het was niet heel eng, maar totaal anders dan ik verwacht had, dus ik schrok enorm. Erik, Linda, Karl, Jacob en Remco moeten zich rot geschaamd hebben naast mij in het treintje te zitten ;)
Hierna hebben we geluncht in Leura, een klein plaatsje, de cafés hebben allemaal zulke lekkere broodjes ;) Ik had dit keer de kip, Remco de dubbele ham.
We zijn ook nog langs de Wentworth Falls gereden. Ook hier hebben we een wandeling gemaakt. Dit is nog steeds onderdeel van het National Park of the Blue Mountains. De wandeling was geweldig, we moesten weer flink afdalen, maar hebben de mooiste foto’s kunnen maken, we hebben gigantisch ver kunnen kijken in het National Park en we hebben genoten van alles om ons heen.
Op de terugweg hiervan was het voor mij bijna klaar, het is hier erg benauwd, ik moest dus een tandje lager weer omhoog lopen. Dit alles was zeker de moeite waard!
Eenmaal thuis zijn we snel onder de douche gesprongen (douche nummer 100 ondertussen;)), waarna we richting de Rocks zijn gegaan. Ook dit ligt in de city, echter is dit tegenover the Opera House. We hebben een pizza gegeten en een ijsje aan de Harbour.

Hierna was het (eindelijk) tijd voor de Bridgeclimb! Je kan over de brug heen klimmen, dit moesten we natuurlijk doen.
Ondanks dat Remco last van hoogtevrees heeft, wilde hij dit erg graag doen! Dus we hebben gekozen voor de Twilight Climb (zonsondergang).
We hebben eerst een uur lang uitleg gekregen, we moesten een blaastest doen (gelukkig maar 1 biertje of wijntje op;)) en een formulier invullen over je gezondheid. Hierna kregen we een pak aangereikt, ons werd verteld dat het dusdanig warm was, dat de klimmers adviseerden om niets onder het pak aan te trekken. Na het omkleden en het uitdoen van haarclipjes en al het andere wat zomaar naar beneden zou kunnen vallen mochten we dan eindelijk oefenen. Eerst kregen we een harnas aan, een lampje voor de terugweg en een radio om de gids te kunnen verstaan. Ze hebben in het gebouw een oefenruimte gecreëerd, dus hier moesten we op oefenen en werd er gekeken of we ons wel aan de regels hielden (één persoon per keer op de trap, minstens met drie ledematen het staalwerk aanraken –twee benen, één arm, of twee armen en één been haha-, altijd met je gezicht naar de trap, één tree per keer, en nog een regel die ik nu alweer ben vergeten). Na dit oefenen ging het dan echt gebeuren. We moesten onderweg een aantal keer stilstaan, dit vond Remco het meest spannend. Toen we eenmaal de trap op waren werd het een stuk makkelijker, het staalwerk van de brug is breed, je kan er niet doorheen kijken en de trappen naar boven zijn lang niet zo steil.
Na alle single foto’s groepsfoto’s en nog meer single foto’s gemaakt te hebben moesten we van de ene kant van de brug naar de andere kant. Onthoud goed dat we helemaal bovenaan stonden waar de vlaggen ook hangen, dit vond ik het meest spannend (laten we maar zeggen, eng!). Op de heenweg was het nog licht, op de terugweg werd het flink donker. Al met al zijn we in totaal 3 uur onderweg geweest! Als je weer terug bent wil je het liefst zo snel mogelijk je pak uit omdat het zo warm is, je moet echter niet vergeten dat je hier niks onder aanhebt, dus dat je echt moet wachten tot je in een kleedkamer bent haha!

Eenmaal terug bij Leo en Cathy thuis waren we op, we hebben nog even gebeeldbeld met de mutti, maar daarna zijn we in slaap gevallen.

Het is hier nu zaterdag ochtend, rond 10uur. Phoebe is net vertrokken naar softbaltraining met Roz en Sofia, wij zijn niet mee (wilde wel maar ik blijk gigantische spierpijn te hebben, dus we doen een iets minder intensief dagje vandaag). Straks haalt Phoebe ons op voor een dagje bij Roz en de kinderen.

Nog maar een paar dagen en dan zijn we weg uit Sydney, raar, jammer, maar ook weer spannend en gaaf om door te gaan. Kan niet wachten om Ayers Rock te zien.
De mensen hier zijn allemaal zo behulpzaam, iedereen heeft tips wat we moeten zien, dingen die we moeten doen, erg lief!

We hebben inmiddels het hotel in Uluru ook geboekt (we hadden alleen 2 overnachtingen in Alice Springs, de dagen in Uluru zouden we hier bekijken), dus we hoeven niet in de openlucht tussen alle Dingo’s, Kangaroo’s en Aboriginals te slapen ;)

Veel liefs en tot van de week maar weer,

Remco en Marley.